Wat is uw lievelingseten?
Dat verschilt per dag en is teveel om op te noemen. Vandaag is het kikkererwtencurry met zoete aardappel.

Wat is uw lievelingskleur?
Oranjegeel.

Wat is uw lievelingsdier?
Mijn rode kat Soesje, die helaas is overleden. Daarna heb ik geen ander huisdier meer genomen.

Wat zijn uw hobby’s?
Lezen, koken, schrijven, schilderen, mijn kleinkinderen voorlezen.

Papieren boek of e-book?
Bladzijden omslaan, het boek in handen houden, de kaft aaien, even terugbladeren, het boek zien liggen op mijn nachtkastje, papier dus.

Welk werk deed u voor u schrijfster werd?
Ik werkte in een boekhandel.

Wat voor een werk zou u gedaan hebben als u geen schrijfster kon worden?
Het is moeilijk om te leven van schrijven alleen, dus daar moet een baan bij. Na de boekhandel werkte ik in de kinderopvang, op een bibliobus en tot mijn pensioen in de bibliotheek.

Hoe lang schrijft u al verhalen en waarom bent u gaan schrijven?
Ik schrijf al mijn hele leven en het leek me geweldig om schrijver te worden, maar ik voelde me nogal onzeker. Op een dag heb ik het gewoon geprobeerd en - hoera! - in 1996 werden mijn eerste kinderverhalen gepubliceerd in Bobo. Daarna was het een kwestie doorzetten, ervaring opdoen en een beetje geluk hebben.

Hoe bedenkt u een verhaal?
Al wandelend in het bos of in de duinen. Als je loopt gaat het stromen in je hoofd. Daarna begint het echte schrijven en verandert het verhaal weer onder mijn handen.

Waar schrijft u het liefst? En waarom?
Aan mijn eettafel op de laptop, met uitzicht op de tuin. Dat stille uitzicht is goed om te kunnen mijmeren. Mijmeren is een belangrijk onderdeel van schrijven.

Heeft u schrijftips?
Word lid van de bibliotheek en lees veel verschillende soorten boeken. Dan krijg je steeds meer een idee van welke stijl bij jou past. Schrijf over onderwerpen waar je iets van weet of wilt weten.

Tessel of Fee Fleur? En waarom?
Een onmogelijke keus als ‘moeder’ van allebei. Tessel is mijn debuut en daarom hou ik van haar. Over Fee Fleur heb ik acht boeken geschreven, die nog steeds populair zijn. Dat vrolijke feetje is mijn vriendinnetje geworden.

Wat is moeilijker om te schrijven? Avi-boeken of een leesboek?
Ik denk AVI boeken. Op AVI-niveau schrijven vraagt veel schrijftechniek en schrijfervaring en moet aan veel eisen voldoen. Je mag niet alle woorden en letters gebruiken en toch moet het verhaal spannend en/of grappig zijn, zodat je de beginnende lezer het verhaal in trekt.

En wat heeft uw voorkeur?
Ik heb intussen veel ervaring met AVI schrijven en het gaat me daardoor iets makkelijker af. Maar ik wissel dat graag af met een ander soort boek, waarin ik lekker alle woorden mag schrijven die ik wil.

Schrijft u liever voor kinderen of liever voor volwassenen?
Voor kinderen schrijf ik meer dan voor volwassenen, maar ik vind het allebei leuk.

Voor ons als lezer zit er veel verschil tussen boeken als Basisschool Pierewiet en Tess en Raf. Hoe ervaart u deze veranderingen als schrijfster?
Basisschool Pierewiet is uit mijn beginperiode, korte verhalen voor kleuters. Toen ik de twee Tess en Raf boeken schreef had ik ruim twintig jaar schrijfervaring. Bovendien zijn Tess en Raf leesboeken voor een andere leeftijd, kinderen van 7+. Ik schrijf nu beter dan vroeger ?

Wat vindt u van het verschil in illustratietechnieken tussen vroeger en nu?
Er wordt nu meer in kleur gedrukt dan vroeger, maar er zijn altijd al veel verschillende technieken gebruikt. Ik hou juist van de verschillen in illustraties in kinderboeken. Er is veel te kiezen en te ontdekken, vooral in prentenboeken.

Tessel woont dichtbij zee. Lijkt dit op uw leven op Texel?
De verhaaltjes van Tessel zijn voor het grootste deel gebaseerd op belevenissen van mijn dochter. Dat dorpse leven lijkt inderdaad op ons leven op Texel.

Wat vindt u het leukste om over te schrijven? En waarom?
Het liefst schrijf ik over vrolijke of grappige gebeurtenissen met kinderen. In de boeken over Tess en Raf zitten ook serieuze onderwerpen, maar ik schrijf daar luchtig over. Dat is nu eenmaal mijn manier en ik denk dat veel kinderen dat fijn vinden om te lezen.

Welk boek van u zelf vindt u het leukst/mooist/grappigst? En waarom?
Oei… wat een moeilijke vraag! Dan kies ik De geheime missie van Tess en Raf en De ongewone vakantie van Tess en Raf. Voor mij waren dat flinke schrijfuitdagingen, want het zijn geen korte verhalen zoals ik gewend was. En ze zijn voor iets oudere kinderen dan mijn AVI boeken. Zelf vind ik beide boeken goed gelukt. En ook nog met heel veel prachtige illustraties van Géwout Esselink. Het zijn boeken die ik als kind had willen lezen.

Op welk personage uit uw boeken lijkt u het meest? En waarom?
Veel van mijn personages zullen onbewust wel iets van mij hebben ? Hopelijk lijk ik nu het meest op de gezellige oma van Raf, uit De ongewone vakantie van Tess en Raf.

Waarom is lezen zo belangrijk?
Omdat bijna alles in het leven makkelijker wordt als je goed kunt lezen. Lezen maakt je slim. Bovendien hoef je je nooit te vervelen als je van lezen houdt.

Waar leest u het allerliefst?
Op de bank en in bed.

Welke boeken las u vroeger zelf graag?
Behalve Heidi en veel meisjespockets las ik ook alle boeken van mijn zes broers, zoals de Kameleon, Dik Trom, Pietje Bell. De meester op school las Nils Holgersson voor, een prachtig boek.

De boekenplank van Marianne Witte: Welke boeken leest u nu zelf graag?
Ik heb genoten van Benny Lindelauf – Hele verhalen voor een halve soldaat, net als van Pieter Koolwijk – Luna. Een mooi grotemensenboek vond ik Nico Dros – Willem die Madoc maakte.

Is er nog iets anders dat u aan de lezers kwijt wilt?
Advies aan volwassenen: lees vaker een jeugdboek. Dat is niet kinderachtig, maar een verrijking voor je leeservaring.

www.mariannewitte.nl