Interview met Judith van Helden
Judith van Helden over zichzelf
Wat is uw lievelingseten? Ik ben dol op pizza.
Wat is uw lievelingskleur? Blauw
Wat is uw lievelingsdier? Heb ik niet.
Heeft u huisdieren? Mijn dochter heeft een hamster waar ik af en toe voor mag zorgen.
Wat zijn uw hobby’s? Lezen, schrijven, wandelen, zwemmen en tuinieren. Schrijven voelt eigenlijk ook nog steeds als een hobby, al is het inmiddels al jaren mijn werk.
Welk werk deed u voor u schrijfster werd? Ik heb jarenlang als leerkracht in het basisonderwijs gewerkt. Ook toen ik al schrijfster was. Nu werk ik naast mijn schrijfwerk één dag per week als docent in het MBO, want lesgeven vind ik net zo leuk als schrijven.
Wat is het verschil tussen werken op de basisschool en het MBO? Op het MBO zitten studenten die 16 jaar of ouder zijn. Ieder uur heb ik een andere klas. Ik geef nu alleen het vak Nederlands, maar in het basisonderwijs gaf ik alle vakken en zag ik heel de dag dezelfde klas.
Is het leuker om voor de klas te staan of om materiaal voor school te maken? Juist de combinatie is erg leuk. Ik heb een tijdje alleen onderwijsmateriaal gemaakt, maar ik merkte dat ik het lesgeven toch wel begon te missen. In het MBO heb ik meer tijd om mijn lessen zelf te ontwerpen dan ik had in het basisonderwijs.
Judith van Helden over schrijven
Hoe lang schrijft u al verhalen en waarom bent u gaan schrijven? Schrijven is altijd al een hobby van me geweest. Het is voor mij een manier om te ontspannen. In 2006 is mijn eerste boek uitgekomen (Sam en Sara). Daar staan verhalen in die ik bedacht voor mijn toen nog jonge kinderen.
Hoe bedenkt u een verhaal? Dat gaat haast vanzelf. Het kan beginnen met een zin die ik hoor, iets dat ik ergens zie of een artikel dat ik ergens lees. Vaak heb ik alleen een globaal beeld van het verhaal in mijn hoofd als ik begin te schrijven. Terwijl ik schrijf worden de ideeën duidelijker en werk ik ze verder uit.
Waar schrijft u het liefst? Lekker thuis aan de keukentafel, met het koffiezetapparaat onder handbereik.
Pen en papier of toch de computer? Beide! Het verhaal zelf typ ik op mijn laptop, maar de aantekeningen die ik erbij maak, zijn bijna altijd handgeschreven.
Schrijft u liever voor jonge of oudere kinderen? Ik schrijf vooral verhalen voor kinderen in de basisschoolleeftijd. Of dat voor de kleuters of voor groep 8 is, maakt mij niet zoveel uit.
Hoe was het om het boek voor de kinderboekenmaand te schrijven? Dat heb ik nu drie keer mogen doen (met dit jaar erbij gerekend), en dat is altijd een enorme eer, natuurlijk. Er lezen veel mensen mee tijdens het schrijven en je moet vaak aan meer regels voldoen dan anders, maar dat maakt het een mooie uitdaging.
Heeft u schrijftips? Op mijn website (www.judithvanhelden.nl) staan heel veel schrijftips. De belangrijkste tip die ik heb: begin! Er zijn heel veel mensen die ervan dromen een keer een boek te schrijven, maar iedere keer een excuus hebben om die wens uit te stellen. Verder raad ik altijd aan om heel veel te lezen.
Judith van Helden over haar eigen boeken
Welk boek van u zelf vindt u het leukst/mooist/grappigst? Ik heb veel verschillende boeken geschreven, die niet zomaar met elkaar te vergelijken zijn. Als ik echt een boek zou moeten kiezen, zou het mijn eerste boek zijn; Sam en Sara. Vooral omdat dit het eerste boek is, en het voor een deel over mijn oudste kinderen gaat.
Op welk personage uit uw boeken lijkt u het meest? Geen idee.
Hoe bent u op de naam van Maffe Meester Daan gekomen? Ik vind Daan een leuke, spontane naam. Hij paste goed bij het karakter van meester Daan, die regelmatig maffe dingen doet.
Kan u zelf ook breien zoals in de breiclub? Ik kan een sjaal breien. Maar alleen een simpele.
Heeft u ook zo een leuke oma? Wel gehad, maar mijn beide oma’s zijn inmiddels overleden.
Hoe bent u op het idee gekomen van de bijzondere voorwerpen voor de geheime missies van de oma’s? Door mijn fantasie te gebruiken. Hoe dat precies gaat, kan ik niet eens uitleggen. Al schrijvend ontstaan zulke ideeën in mijn hoofd, maar waar ze vandaan komen…?
Heeft u ook in zo een klein dorpje als Heikneuter gewoond? Nee, ik ben opgegroeid in Emmen en woon nu alweer jaren in Zwolle.
Komt er nog een nieuw deel van De Slimbo’s? Nee.
Houdt u ook van koken zoals de smaakmakers? Helemaal niet! Ik vind koken verschrikkelijk en kan er enorm chagrijnig van worden. Bakken vind ik veel leuker.
Judith van Helden over lezen
Waarom is lezen zo belangrijk? Je leert al lezend op een leuke manier veel van de wereld om je heen. Je leert er andere mensen beter door begrijpen (bijvoorbeeld als je een boek leest over iemand die in een andere cultuur opgroeit dan jijzelf), je vergroot je woordenschat en kunt je daardoor beter redden in gesprekken en andere sociale contacten. Lezen ontwikkelt de manier waarop je denkt, waardoor je gemakkelijker informatie tot je kunt nemen. Daarnaast werkt lezen ontspannend.
Waar leest u het allerliefst? Languit op de bank.
Welke boeken las u vroeger zelf graag? Heel veel verschillende boeken. Een paar titels die ik meerdere keren gelezen heb: De Zevensprong, Reis door de Nacht, Snuf de Hond, Mary Poppins, Alice in Wonderland, De Vijf, Nancy Drew… en zo kan ik nog wel een poosje doorgaan.
De boekenplank van Judith van Helden: Welke boeken leest u nu zelf graag? Nog steeds heel veel verschillende boeken. Ik lees graag thrillers, zoals de boeken van David Baldacci en Samuel Bjørk. Maar ook romans lees ik graag, zoals Sleutelkind van Kristen Heitzmann. Verder lees ik regelmatig een non-fictieboek. En natuurlijk lees ik ook nog altijd graag kinderboeken.
Is er nog iets anders dat u aan de lezers kwijt wilt? Ik kom regelmatig op scholen vertellen over mijn werk. In iedere klas waar ik kom zitten kinderen die graag een boek willen schrijven, maar denken dat ze dat niet kunnen. Maar als je iets niet probeert, dan geef je jezelf geen kans om het te leren. Het is niet erg als je fouten maakt. Van fouten kun je leren. Ik heb 20 boeken geschreven, en nog steeds pas ik de eerste versie van mijn verhaal altijd aan omdat er fouten in zijn geslopen. Dus als jij graag wil gaan schrijven: doen! Verhalen zijn er nooit genoeg.